İhtiyacımız olanlar ne?
Para?
Sağlıklı akıl ve beden?
Arkandan bıçaklamayacak bir arkadaş?
Huzurlu bir aile?
Hiç gitmeyecek bir sevgili?
Ve daha bir sürü şey.
Peki bunları elde edebilmek için harcadığın zaman, verdiğin emek, sabrettiğin anları düşün. Değdi mi ya da değecek mi bunu da düşün.
Yolunda gitmeyen şeyler var diyelim. Yoluna sokmak için ne yaptın?
Düştüğünde yanında kimse yok diye orda kalmaya devam mı ettin?
Verdiğin değeri alamadığında, ihanete uğradığında, derdini anlatabileceğin seni anlayabileceğini düşündüğün bir kişi bile olmadığında ne yaptın? Ağladın… Peki geçti mi?
Bütün gününü odanın içinde bi başına hayata karşı hiçbir umudun olmadan yaşarken ileride anlatacak kayda değer hiçbir anın olmayınca üzülmeyecek misin?
Hiç bir şey değişmiyor diyerek kendini kendini hapsettiğin bu hapishanede yaşadığın sanal ilişkiler, öldürülen zamanlar, mutluluğun ve motivasyonun olmayışının veremediği bu enerjiyle çalışmadığın zamanlar için pişman olmayacak mısın?
Belkide ilerde çok saçma gelecek takıntıların, korkup vazgeçtiğin anlar için üzülmeyecek misin?
Kaç kez şükrettiğin sahip oldukların için?
Yarın mutlu olmak için çok geçse neden hayallerin için bişeyler yapmıyorsun?
Sonuç odaklı mı süreç odaklı mı yoksa her ikisi odaklı mı yaşayacaksın?
Hayatta ne istediğini bilemediğin için ömrün boyunca sendeleyerek mi yürüyeceksin?
Sürekli etrafından şikayetçi olduğunda ne değişti?
Yerin dibinde bile olsan yukarıdaki güzellikleri görebilmek için her zaman bir şansın vardır. Eğer senden yukarıda olanlar için pes edersen oradan çıkmak için olan şansınıda kaybedeceksin. O yüzden:
BİR ADIM AT
NEREYE BASTIĞINI BİLEREK,
KENDİNDEN EMİN VE SAĞLAM,
GELECEĞİNDEN UMUTLU,
ARKADA BIRAKTIKLARINLA DAHA GÜÇLÜ,
ONU BEKLEYECEK GÜZELLİKLER İÇİN HEYECANLI.
Hayalperest bir Realist. 