Youtuberlar get ready with me, shop with me, a day with me bende get crazy with me diyorum çünkü iyi değilim. Hala yapmak istediklerime çok uzağım. Sanki boşlukta kapladığım hacmin hiç bir önemi yok ya da dizi bitiminde çıkan kola sponsoruyum. Keşke şu saatlerce sıkılmadan kitap okuyabilen, kendi halinde, kalkmadan bir sezon dizi bitiren insanlardan olabilseydim ama bana göre değil. Denedim yani olmuyor aynı şeyi uzun yıllar yapmak bence çok zor. Sevseydim böyle olmazdı ama sevmedim sevmiyorum da durağan bir yaşam için henüz çok gencim. Yurt dışına gidip istediğim gibi tatil yapacak param yok ya da oraya gidip çalışacak paramda. Youtuber hiç değilim. challenge videoları çekebileceğim bir arkadaşımda yok. Kafede bir gün deli gibi çalışıp alacağım 30-40tl ile anca yurt dışına gitmek için bilet alırım. Erken bilette alınıyor gerçi ama sıfırdan gidecek biri için kurtarmayacağı aşikar. Okuyorum ama gelecekten hiç umudum yok. Kendi çapımda geliştirmeye çalışıyorum ama yeterli olmadığımı biliyorum. Her gün dünün aynısıyken, emeklerim hayal kırıklıklarıyla son bulurken nasıl motive olacağım ki.
Bütün bu hayıflanmalarıma rağmen yinede devam ediyorum yaşamaya buna hayat denirse. Eminim ki benim yerimde olmak isteyen bir evi, sıcak yemeği olsun isteyen bir sürü insan vardır ama benim kastettiğim o değil. Umarım onlarında istedikleri olur herkes bu kadar ben odaklı yaşamayı bırakırsa. Bende hiç bir şeyi istediğim zaman alamıyorum, yapamıyorum, hep bir düşünmek zorundayım. Instagramda dolanıyorum da bazen diyorum ki herkes bulmuş yolunu bir ben kalmışım. Herkesi hayaline götüren bir tren varmışta ben kaçırmışım gibi. Bunları yazmak bile anlamsız. Evin içinden ya da yurttan çıkasım gelmiyor hayatın benim için bir anlamı yok. Kendime yetemiyorum kısaca.
Hayalperest bir Realist. 